Bu kaçıncı bahar, sensiz, bensiz,
Yapraklar düşerken ağaçlardan sessiz.
Gelir geçer mevsimler, yıllar gelip geçer sensiz,
Ama içimdeki hüzün hiç bitmez, kimsesiz.
Gökyüzü mavileriyle dolsa da bir içtenlik,
Kalbimde bir boşluk, hissedilir belki bir eksiklik
Sensizlik soğuktur, gözlerimde bir yalnızlık,
Baharlar güzelleşse de içimde bir karamsarlık.
Kaç bahar daha geçecek böyle sensiz,
Yalnızlıkla boğuşup içimde sızısız?
Ama hala umut var, bir umut ışığı yanar,
Bir gün gelir, çiçekler baharla açar ...
Kayıt Tarihi : 18.6.2023 21:31:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!