Bu Kaçıncı Ayrılık Şiiri - Serkan Uçar

Bu kaçıncı gidişin, bu kaçıncı heyelan
Bu kaçıncı kurşundur senden hediye kalan

Yere göğe sığmıyor bıraktığın yaralar
Her ayrılık, körpe bir gülüşümü yaralar

Hiç mi hatırı yoktu onca yaşananların
Yüzümü suretinde kaybettiğim anların

Aklına her estikçe aşktan bezdim diyorsun
Ruhuma sancı ekip beni terk ediyorsun

Veda trenlerinde biletin hazır senin
Koltuğun gam kenarı katlime nazır senin

Nereye gidersen git kalbine dizilirler
Gönlümün tezgahında dokuduğum şiirler

Sen bu aşkı bir oyun beni oyuncak saydın
Keşke bu kadar iyi oyuncu olmasaydın

Bir serçeydim tuzağa düştüm hain pusunda
Güneşi tanımayan mahkumum mapusunda

Hangi gönül dayanır ettiğin eziyete
Hangi mecnun baş eğer bu kalleş meziyete

Hiç beraat görmedim adaletsiz yasanda
Benim için hep kırık bir kalem var masanda

Söyle sevmekten başka ne zulüm ettim sana
Çok sevmek kabahatse hadi çekip vursana

Elini yüreğinin vicdanına dokundur
Ölümü buse gibi tut nefesime kondur

Kör kırlangıç sesinde bir matem yay yörende
Beni günahı ağır cinayet say törende.

Baykuş çığlıklarında varsın yakılsın ağıt
Öksüz şiirlerimi al da hayrıma dağıt.

S.U.

13.08.2010