Bu İşte Ben Yokum Şiiri - Abdulhakim Öztürk

İnsanlık bu kadar değersizse
Kötüyse bu kadar yaşamak
Nankörse bu kadar insan oğlu
Parayla açılıyorsa bütün kapılar
Bu İşte ben yokum
Parayla ölçülüyorsa dostluklar
Karanlıklar ve ihanetler üzmüyorsa
Ve utandırmıyorsa yalanlar
Bu İşte ben yokum
Dünya bu kadar küçükse
Hayaller yoksa umutlar yoksa
Dağlardaki bitki ve çiçekler
Özlemi anlatmıyorsa
Bu İşte ben yokum

Biz arpa ekmeğiyle büyüdük
Arpayı dövüp
Dil bilmediğimizin yaralarına sürdük
Böyle bir yerden geldim
Ömür yolunun yarısından geçtim
Sizin olsun şan, şöhret, mevki
Her şey sizin olsun
Bana bir yudum bilgi, bir tebessüm
Ve bir azıcık sevgi yeter

Abdulhakim ÖZTÜRK
2007-2008