Zayıflığıma basan koca sütunlar ağırlığı altında kımıldadım çarparak
Günlerimde işlek olmayan yolumun toprak örtüsünü eşeleyen emeğe.
Gücenmeden ilerleyen cılızlığıma zeytin taneleri serpiştirdim sabah sabah.
Sofraya uzanamayan aciz bir çocuk bünyesiyle gördüğüm yıpranma
Güneşi giydiren parmakların sonradan yoruma bulanmış haline içerlemedir aslında.
Sonralar yuta yuta serpilen gizlerle çitelenen kelimeler döktüm içeriye ve bu inanılmaz!
Beni görünce kaçma ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Devamını Oku
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta