Geldi geçti mevsim bu hazan değil,
Desem ki yaprak dökümü de değil,
Lâkin; insan dökümü yaşanıyor
Yüreğimde, bu ilk değil, son değil !!
Fikirlerim dış dünyâmı yeriyor
Pişmânlıklar beni fenâ geriyor
Günden güne birileri eriyor
Yüreğimde ,bu ben değil, sen değil!!
Ömrümü her şeye seyittirmişim
Acımı vicdanda erittirmişim
Her türlü sevgiyi biriktirmişim
Yüreğimde, bu renk değil, ton değil !
Geldi geçti ömrüm elde kalan yok,
Günâh, kusur,üzerine alan yok.
Küçük büyüğü doğurdu, yalan yok ,
Yüreğimin itirafı,ben değil !
Sezâi'yim ağlar ettin özünü
Gel ağlama kör eylersin gözünü
Hissedersin ölümün buz yüzünü
Yüreğinde,bu rûh değil, ten değil !
Kayıt Tarihi : 10.4.2023 09:23:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sezai Efiloğlu 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2023/04/10/bu-ilk-degil-son-degil.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!