Bu hikaye ben'im Şiiri - Murat Zengin

Ben; bu sokakların fedaisi,

Bu kader benim abi,

Ben; bu şehrin efendisi,

Bu hikaye ben`im abi...

Yaşım ondu,düştüğümde sokağa,

O yaşımda değdi, sigara dudağıma,

Ben bile inanmazken yaşadığıma,

Sana anlatmak kolaymı abi?

Daha,on yaşımda mesken tuttum yolları,

O yaşımda öğrendim,ölümüne kavgaları,

Evlerinde rahat uyurken bazıları,

Bana bu olanlar, revamı abi?

Yalnızca, avucumda bir demir yığını,

Yarına sakladığım ekmek patramı,

Vermedim diye kırdılar, ayağımı.

Onüçümde aldım, ilk yaramı,

Hiç unutmadım,neden bıçaklandığımı,

Söküp aldılarsa,masumluğumu,

Bu gülmeyen yüzün suçu, benimmi abi?

Aç yattım ben gecelerce,

Hergün ağladım senelerce,

Şu gözümde yaş kalmayınca,

Şimdi susmak suçmu abi?

Ben bilmedim; ne defter, ne kitap,

Sokaklardı bana ahbap,

Zulamda; bir yudum şarap,

Sakladıysam, suçmu abi?

Şimdi, yaşım onsekizdir,

Bıyıklarım terlemiştir,

Geçmişimi yaşamadım,

Geleceğim varmı abi?

Daha dün gece yağdı üstüme kar.

Sıcak evinde herkes uzaktan bakar.

Bak, geçiyor ömrüm ağır ağır,

Bu yaşta ihtiyarlamak,ayıpmı abi?

Abi; sen gideceksin şimdi evine,

Ekmek parası kazandığın işine,

Birde şu şehre benim yerime,

Sen,küfür etsene abi.

Kim bilir? benim ne çektiğimi,

Ama, birgün bulur herkes ettiğini,

Veren alırsa en sevdiğini.

Onlarda anlar beni abi

Onlarda anlar beni abi

Anlar dimi abi.....