Elimde gül seni bekledim.
Denize yalnız taş attım.
Evin önünden geçip baktım.
Bu hıdrellez yoktun.
Şimdi sokaklar boş.
Anılar aklımda hoş.
Çıkarsan yanıma koş.
Bu hıdrellez balkondayım.
Taş ile ev yapamadım.
Sana aşkımı anlatamadım.
Seni kimseye soramadım.
Bu hıdrellez sen yoksun.
Nerede o neşeli sahil turları.
Gençlerin el ele tutuşmaları.
Geride kaldı aşkların anıları.
Bu hıdrellez özlettin.
Kader kısmet, sen yine gurbet.
Bari bana bir haber ilet.
Kader ördü aramıza set.
Sen bu hıdrellez yoksun.
Kırk yıl önce dolaştığımız deniz kenarı.
Hıdrellez gecesi yok mu anımızın hatırı?
Zaman almış yolu yüklü katırı.
Bu hıdrellez yoksun, beni üzüyorsun.
Hakan Özüçelenk
Kayıt Tarihi : 9.5.2020 18:48:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hakan Özüçelenk](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/05/09/bu-hidrellez-yoktun.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!