Bu hayatta herkes kendi hikayesini yazar, Henry.
Kalemin içine hangi mürekkebi koyarsan, onunla akıtırsın kelamını.
Izdırabı bol bir yaşamın sıkışmışlığını soluyunca, acıların nefesini kesince, nefes kesen kelimeler dökülür bembeyaz bir kağıdın bahtı kara yazısına.
Kelimelerin canını acıtır okudukça.
Yazan sensin, okuyan sen, yaşayan sen.
Kelimelerin bir ucunda sen, diğer ucunda düşlerin
Cümle sonlarında ki tarifsiz düşüşlerin
Nokta tanımaz pes etmeyişlerin.
Ve de kağıdın bittiği yerdeki üzülüşlerin.
Umudunu her yitirdiğinde yeni kelimelere sarılıp;
Yeni cümleler kurma heyecanında ki yeniden dirilişlerin.
Hikayenin bittiği yerde erişirsin kendine.
Kelimelerinin kıymetini bilmeyenin koparırsın kıyametini.
Ve de uçsuz bucaksız bir sonsuzlukta yazarsın gerçek hikayeni.
Kayıt Tarihi : 10.11.2016 07:18:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Nimetullah Yıldız](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/11/10/bu-hayatta-herkes-kendi-hikayesini-yazar.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!