Bu Hayatla Sensiz Nasıl Barışır?

Bir yudum ekmeğe,
Katık ettim gözyaşımı.
Sele döndü duygularım.
Ardından hayallere karıştı…
Buram buram tüter kokusu.
Gökyüzünde bulutlara dönüşür.
Sisler ardında bir umut damlası,
Ulaşmak için sellerle yarışır.

Karanlık pencereden bakar gözlerim.
Gecenin zifirinde bir kıvılcım,
Bir umut ışığı bulmaya çalışır.
Küskün, leylaklar gibi hüzünlü.
Bu ayrılığa bilmem nasıl alışır.

Şüphesiz bir ümitle, yollarını gözlerim
Suya hasret toprak gibi, hep seni özlerim.
Kalbim buruk, gönlüm kırık olsa da,
Seni kırmaz, incitemez sözlerim.
Anlamı yok, sensiz geçen günlerin.
Mutluluğa efkârlarım karışır.
Tek başına umutsuz bir haldeyim,
Bu hayatla sensiz nasıl barışır…