Bu Hayat Benim
Mazide kah tebessümler, kah pişmanlıklar var
Düşününce mahcup eden hatıralar da var
Kimini hatırlayınca gözlerimi yumarım
Ya da maziyi yad edecek bir yoldaş ararım
Hatıralar yılların kokusunu taşıyor
Düşündükçe eskimiş burukluk yaşatıyor
Acılar birer heykel olmuş, karşıma geliyor
Pişmanlıklarsa, o günkü halime gülüyor
Sevinçlerimin avuçlarında hüsran gizli
Onlar da yoksul mutluluğumun bedeli
Olsun varsın… yine de maziyi hoş görmeli
“Bu hayat benim” deyip, anıları sevmeli
Beyza Ermelek
www.antoloji.com/beyza-ermelek
Kayıt Tarihi : 8.8.2015 19:19:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Beyza Ermelek](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/08/08/bu-hayat-benim-7.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)