Bir kız çocuğu...
Saydam ipekli saçı, siyah bir şelâle gibi
Ensesinde arz-ı endâm etmeli.
Bir kız çocuğu...
Minicik ve sevimli...
Tonton bir balık gibi etli.
Yüzü; mutlu ve güleç bir masûmiyetle şavkımalı
Farzedin buğday renginde parlak bir dolunay gibi.
Ayaklarından hiç çıkarmadığı kırmızı terlikleri
Ve bedinine büyük gelen kadınsı bir vakârla
Her akşam eve dönüşümde tutup elimi
sarılıp boynuma
deli bir içtenlikle
ve bardaktan boşanırcasına:
Merhaba Baba! demeli.
Kayıt Tarihi : 26.1.2012 15:22:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!