Oturup düşündüm, yalnızlığımı,
Bekledim halimi soracak mı ki?
Yaktım sigaramı, çektim derinden,
Dedim dertlerimi bilecek mi ki?
Baktım gök yüzüne, sıkıldı canım,
Soğudu ellerim, akmaz ki kanım,
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
