Bu Halkım Şiiri - Yavuz Mercan

Bir koltuk uğruna yandı bu halkım
Zalimi dost sanıp kandı bu halkım
Batılın zehrine bandı bu halkım
Kurtuluş İslam'da haydi sende gel

Faiz mikrobuyla çöktü bu halkım
Midesine haram döktü bu halkım
Mukaddes ne varsa söktü bu halkım
Kurtuluş İslam'da haydi sende gel

Bağrında ateşler yaktı bu halkım
Alime yan gözle baktı bu halkım
Gömleği çıkarıp sattı bu halkım
Kurtuluş İslam'da haydi sende gel

Zalimin peşinde koştu bu halkım
Haramla günahla coştu bu halkım
Ruhundan arınmış boştu bu halkım
Kurtuluş İslam'da haydi sende gel

Mukaddes davadan kaçtı bu halkım
Doğrudan habersiz şaştı bu halkım
Gövdeden ayrılmış baştı bu halkım
Kurtuluş İslam'da haydi sende gel

Yarından habersiz düştü bu halkım
Göklerden yerlere düştü bu halkım
Kanadı kırılmış kuştu bu halkım
Kurtuluş İslam'da haydi sende gel

Yılanın zehrinden içti bu halkım
Günahta israrı seçti bu halkım
Seçtikçe kendinden geçti bu halkım
Kurtuluş İslam'da haydi sende gel

Dikeni gül diye seçti bu halkım
Mazlumun hakkından geçti bu halkım
Kendi kuyusunu deşti bu halkım
Kurtuluş İslam'da haydi sende gel

Ettiyse kendine etti bu halkım
Şifası bilinmez dertti bu halkım
İyinin önünde setti bu halkım
Kurtuluş İslam'da haydi sende gel

Yoluna tuzaklar kurdu bu halkım
Başını taşlara vurdu bu halkım
Doğrunun önünde surdu bu halkım
Kurtuluş İslam'da haydi sende gel