Bu Hâkir Aydini Kula mı Küstün

Yokluğuna cümle canım yanarken
Özlemi öğün öğün tuza banarken
Sevdayı tan edip beste yaparken
Allara bürünmüş güle mi küstün

Nazını koşut ettim sazda kanadım
Dalım sürgün siyah, kırık kanadım
İnan bu bahardan bir tat almadım
İsmine müsemma dile mi küstün

Ne etsem eksik ne yapsam yarım
Minnetten özge bitmeyen kahrım
Gözünün nurunu haktan sayarım
Tarumar olmuş cana mı küstün

Sesin nenni nenni kurban olduğum
Eserken yellerle keser soluğum
Nemrut ayrılığı, har boğum boğum
Dem be dem yanan yâre mı küstün

Zindanda kalmış tozlu bir yoldum
Seni sevdikçe aşkla yoğruldum
Yandıkça közlenmiş güne soğudum
Bu hâkir Aydıni kula mı küstün