Bu gurbetin sokakları önümde daralıyor
Bitmek bilmeyen bu yollar kalbimi yaralıyor
Ruhum acılar içinde ömrünü tamamlıyor
Boğazımda her şey düğüm zar zor nefes alıyor
Yetim kalmış duygularım yaprak döken dal gibi
Sararmış tüm umutlarım küreksiz bir sal gibi
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
