Bu Günü Arındırma Vaktidir

Yorgun düşlerle uyandım yine sabaha Aynadaki yüze bakıp ağlar gözlerim bu ben miyim dercesine Sakinleşmek istedikçe iç çekiyorum üşüyorum yaz sıcağında Nedensiz dökülen gözyaşlarım sanki sebebini ara sor der gibi Nedenleri sorgulamaktan o kadar yorgun düşmüşüm ki Artıkları topluyorum hani vardır ya temizlik hastalık derecesinde Bende şimdiye kadar döktüğüm hayal kırıntılarını büyük bir titizlikle topluyorum Bazen deli diyorlar bazen de en iyisini sen yapıyorsun derler Ama bir an olsun senin içindekinin sana ne kadar ağır geldiğini tartmayı beceremezler Dışarıdan baka kalmak Anlamsız bakışların içine bürünmek artık sitemsiz geliyor Öfke zinciri koptu artık nefret yağmurunun bulutları birer, birer kayboluşta dönmemecesine Örtüyorum düşleri toz bağlamasın diyerek Metrelerce uzunlukta bir kumaş baya da pahalıya patladı Bir önemi yok artık ürkekliğin üstüne de benzin döküp yaktım Dostluk rüzgârının savruntusunda sallanırken saçlarım Özümden söküp aldığım sahtelik ardına bakıp giderken sanki ağlamaklı Sitemkâr olamamanın verdiği bir haz ile el sallıyor Süslediğim odalar renginden yoksunlaşmışken Artık temizlik vaktidir… Gülümseyişleri kaldırdığım raflardan indirme vakti geldi Sevgileri gömdüğüm toprağı eşeleme vaktidir Kâbuslu gecelere yıldız serme vaktidir Öldüğüm değil nefes aldığım günün gelmiş vaktidir bu gün Yarınların meçhullüğü arayışta kalsın yine Bu günü arındırma vaktidir bütün fazlalıklarından… Zennehar yılmaz 20.05.2012 21:03:43