Tebessümüyle güneş açtıran sevgilim nerede,
Ne kadar geçmişte benim de gülen gözlerim?
Güneş buz tutmuş, saniye asır oldu bak şimdi
Saatin dakika olduğu o mesut günler nerede?
Hani verilen ahitler, ne bu kemlik, vefa nerde?
Kahretsin, zulüm olup yağsan da ben özlerim!
İnsafın yok, sabır çatladı, sözlerinle yak şimdi
Zaten uzak esen kokun da kayıp bu günlerde!
Ürkek ürkek bakışın, ceylan misali kaçışlarındı
Her biri ayrı güfte olan, aşka gark eden sözlerin
Yaşarken öldürdü, bayramına oldu tak şimdi!
Sözün silah, ürkek av ben oldum bu günlerde.
Kayıt Tarihi : 23.5.2024 14:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!