Bıraktığın acıları topladım saklandığı yerden
Savurup atacağım uçurumlar arıyorum kalanlarına
Vurgun yemiş inancıma tövbeler yağdırıyorum yemin üstüne yemin ekleyerek
Ellerini korkak yüreğine, korkaklığını suskunluğuna verebilirsin artık!
Yarınsız efelenmeyi kaybettiğine say !…
Vermeden aldığını da günahlarına…
İstiyorsun ki umduğuna eğilsin umduğum
Sormayışlarını sorayım suçluymuşum gibi
Biliyor musun… Bil artık !
Sormayacağım !
Acabalarına nokta koymak cesaretim olsun ilk kez
İpi çekildi senli günleri hatırlatan her şeyin; ayak seslerini duymadığımdan beri
Unuttuğun unutmaya yatırıldı solan çiçeklerin susuzluğunda
Her düşüşün kalkmayı öğreten yara izlerinde büyüyecek gururum
Her terkedilişte kör olmamayı öğretiyor yeni aşklar...
Uzatmaları oynuyor gözyaşlarım bugünlerde
Nefeslerim kıymete biniyor; kıymet bilemediğim kadar
Arafta kalmalarım bitti… Bitiyor…
Kayıt Tarihi : 12.12.2020 22:30:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!