Ne çok özler oldum çocukluğumu
Annemi,babamı
Ardım sıra koşturdukları zamanı
Göz içlerine düştüğüm
Etrafımda pervane meleklerimi
Ben annemi,babamı özledim
Ah ne güzel,ne sevinçli günlerdi
Dert nedir bilmezdim
Kederden uzaktı yüreğim
Çocuktum işte
Tek düşüncem oynamak
Top sektirmek,
Nazlanıp, bazen
Dudak bükmekti alınmayan şekere
Bilmiyorum ama can
Bu günlerde
Çok özler oldum çocukluğumu
Annemi istiyorum
Saçlarımı okşamasını
Babamı özlüyorum
Erkek erkeğe dertleşip
Başımı omuzuna yaslamayı
Ellerimi tutmalarını
Ben beni özlüyorum
Ey can...
Kayıt Tarihi : 26.9.2012 16:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (4)