Bu gün yüreğim Ankara Şiiri - Davut Civelek

Bugün yüreğim Ankara
Soğuk ve yalnız
Umrumda değil binlerce insanın aktığı bulvarlar

Bugün yüreğim Ankara
Soğuk ve yalnız
Tartıcı çocuğun gözlerine iliştim yine
Bana bakıyor insanlar

Bugün yüreğim Ankara
Sahipsizim ıpıssız bulvarlarda
Birden çingene kadının kucağındaki sümüklü bebek oluyorum
Aklıma merhamet dolu bakışların geliyor ağlıyorum

Bugün yüreğim Ankara
Delinin biri ile ateş yaktım koca parkta
İzmarit topladım bir fırt çektim
Birden nefseni içimde hissettim çarpıldım sendelendim

Bugün yüreğim Ankara
Avazım çıktığı bağırıyorum
Duyuramıyorum kimseye
Göğsümde kırmızı yün kumaş üstüne
Sağır ve dilsiz yazısını iliştiriyorum
Duraklarada parklarda dileniyorum
Birden her yanında durduğum kişi sen oluyorsun
Kaçmak kurtulmak istiyorum

Bu gün yüreğim Ankara
Naylon bir poşet içine bir tüp yapıştırıcı dolduryorum
Toluen doluyor ciğerlerime
Beynimin uyuştuğunu hissediyorum
Birden metronun yürüyen merdivenlerinden çıkan sen oluyorsun
Sana koşuyorum
Ne yaparsan yap seni bekliyorum diyorum
Sen yine kayboluyorsun
Dayanamıyorum buna
Her gittiğinde
Yüreğim hep Ankara