Düşünceler sardı beni
Aklımın sınırlarında
Dolaştım bir müddet
Bazen onu zorladım
Bazen aklıma yenildim
Gözümün gördüklerini
Seyrettim aydınlıkta
Alaca karanlıklarda
Zifiri karanlıklarda
Gördüklerimin ötesinde
Neler vardı varlıkta?
Sesimi/seslerini
Dinledim varlıkların
Kulağımın sınırlarında
Kalbimin duvarlarında
Dolaştım hep umutla
Seslerin duvarlarında
İşitilen/işittirilen sınırda
Bilim zamanımda
Bir hayli gelişmişti
Dün elektrik yoktu
Örneğin elektronik
Kimya bilinmiyordu
Fizik ise hayatta
Çarpıp dururken beni
Yoktu kitaplarımda
Bugün birçok şeyi
Öğrendim geçmişten fazla
Yarın öğrenebileceklerimi
Bilmeden yürüdüm yarına
Dünde yaşayana bu gün
Yeni bir hayat yenidünya
Bugünü yaşayana yarın
Kim bilir nasıl bir dünya?
Biliyorum çoğu zaman
Ucuz kahramanlıklara
Soyunurum her zaman
Kısaca aklıma aykırıysa
Gözlerim görmüyorsa
Kulaklarım duymuyorsa
Yok, yok, yok derim
İnkâr ederim umarsızca
Yok dediklerim hep
Bir gün karşıma çıksa da
Bir gün çıkacak olsa da
Diyor tarihler,
İnsan Tanrı’yı yarattı
Yoklukların derininden
Korkularında gezerken
Diyor peygamberler
Tanrı varlıkları yarattı
Gücündeki ol emrinden
Sevgiyle, merhametle
Yarattıklarını seyrederken
Aklım görüyorum ucuzda
Kaçar yaratılmışlıktan
Yaratılmışlığın sorumluluğundan
Tanrıya kul olmaktan
Onun için akıl kolaydaydı
Tanrı yaratırdı kolayından
Bencilce korkularından
Bencilce sevgilerinden
İstediğinde çıkarına
Sonuna dek kullanacağı
Kendisiyle tanıtacağı
Sıkışınca tanrılaşacağı
İç içe, dış dışa
Beni benliğinde
Beni düşüncelerinde
İstediği gibi yoracağı
Bencil ikiyüzlülüğe
Yaratıcıyı, yaratılmışlığı
Egolarına köle kılacağı
O nedenle resulleri bile
Önder gördüklerini bile
Dine inandığını söylerken
Tanrılaştırdı bencilliğinden
Dini bile kendi çıkarlarına
Köle edebilme isteğinden
Dinin kendine yüklediği
İstediği sorumluluklarından
Kaçma/kaçabilme isteğinden
Zordu yaratılmışlık olmak
Kendinden başkasına varmak
Akıl zoru seçmekte zorlandı
Akıl kendi sınırlarında daraldı
Doğasında yasaya uyarken
Tanrı’ya isyanlardaydı
Yasalarında hüsranlardaydı
Onun için kaçtı kolayına
Saldı başını karanlıklara
Aydınlıkta olmak adına
İnsancıllığa soyundu akılla
Hümanist oldu tanrıya isyanla
Tanrıya karşı çıkarken hayatta
Tanrılığı/insanı kutsadı varlığında
Akıl böylece hem kaçtı kolayına
Hem de kutsadı kendini insanlığa
Bu gün yine
Düşünceler sardı beni
Aklım aklıma seslendi
Kendini bilmektir asıl olan
Haddini bilmektir asıl olan
Gel dolaşma orada burada
İnsansın, insanca davran
Gerek yok aklın sınırlarında
Gerçekler, bak gör varlığında
Bilgilerin henüz az dünyada
Yaşamın yetmedi zamanda
Neleri öğrendin daha neleri
Öğreneceksin hep zamanla
Varamadın, varamayacaksın
Bilgilerin özündeki sırra
Sırlar aklın sınırlarından uzakta
Bilgilerin sırrı sadece Tanrı’da
İste huzur, Tanrı’ya inancında
Şüphesiz vahye teslim olmanda
Çok bilsen de, az bilsen de
Yaşam yaşamaktır sevgiyle
Paylaşımdır hayatı kalbinle
Sahip olmaktır akıl denilene
Amacın gerçeği görmekse
Bir gün sessizce vahyi dinle
23.12.2006 – İzmir
Mehmet ÇobanKayıt Tarihi : 23.12.2006 10:06:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
'Biz size akıl verdik ki, akıl edip düşünesiniz diye' 'Ama siz akıl etmiyor, heveslerinizi tanrı ediniyorsunuz' Hümanizm= Sadece insancıllık değildir. Hümanizm=Tanrıya karşı çıkış, insanı kutsallaştırmaktır. Bakınız: http://sozluk.sourtimes.org/show.asp? t=humanizm http://www.centrodelleculture.org/docs/DOC5.HTM http://www.canaktan.org/din-ahlak/din/humanizm.htm http://www.radikal.com.tr/haber.php? haberno=176382 Tanrıya inanırım/ateist ve hümanist değilim/tanrının yarattıklarını severim.
![Mehmet Çoban](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/12/23/bu-gun-yine-2.jpg)
İste huzur, Tanrı’ya inancında
Şüphesiz vahye teslim olmanda
Çok bilsen de, az bilsen de
Yaşam yaşamaktır sevgiyle
Paylaşımdır hayatı kalbinle
Sahip olmaktır akıl denilene
Amacın gerçeği görmekse ....
-Allah insana kullansın diye akıl vermiş,iyi ve kötüyü de peygamberler ve kitaplar vasıtasıyla bildirmiştir.İnsanoğlu hür bir şekilde bluğ çağına geldiğinde imtihan parkuruna girer.Yani imtihan orada,yani aklını kullanabilecek zamanda başlar.(Zaten aklı olmayanların günah veya sevap sorumluluğu yoktur).Karşısına çıkan olaylara göre aklını kullanarak hedefe doğru yol alır.Öleceği tarih yazılıdır ancak bunu kendisi bilemez.Ömrün sonunda kazandığı günah ve sevaplarına göre ödül veya ceza alır.Buraya daha detayları yazmıyorum.O zaman konu din dersi olur.
--Anlatmak istediğim;Yüce tanrımız,insanların aklı ile neler yapacağını önceden bilir.Ancak ne yapacaklarını görme,yaradan özelliği sebebi ile bilir.Yoksa içki içmemize,kumar oynamamıza yani GÜNAH olan işleri yapmamızı kaderimize yazmamıştır.Buna biz aklımızla kara verir suçu Allahımıza atarız.İsteseydi ben böyle olmazdım,madem herşeyi biliyor neden ben,vs vs.Ama insan oturup biraz düşündüğü zaman aklı ile bu gerçeği çok iyi görebilir.
-Sonuç olarak;İnsan aklı; iyi ve kötüyü seçmek,vicdana ve günün koşullarına göre yaşam şartlarını düzenlemek ,sonuçta da iyi veya kötülerin hangisi uygulanacaksa kendi iradesi ile davranışlarını belirlemektedir.Yüce Rabbimiz,günah olan hiç bir şeyi vermez.Ancak hayat parkurunda kimini zenginlikle,kimini fakirlikle sınar.Çevremize baktığımızda malı olduğu halde mutlu olmayan bir çok insan görürüz.Aklını kullanamayanlar yani nefis ve gururuna yenik düşenler yeterki çok malım olsun gerisi önemli değil derler.Ama yaş kırkı geçince dine aşırı düşkünleşip telaşla ölümü karşılamaya hazırlanırlar.Gençlikleri de dengesiz,yaşlılıklarıda dengesiz yaşanır bunların.Çünkü kalplerde olanı Allahımız bilmektedir.Kimse bunu saklayamaz.Bu nedenle bu gün dindar görünen bir çok kişi öbür dünyada çok şaşırtıcı yerlerde olacaklardır.Dilin söylediğini kalp tasdik etmedikçe gerçek mümin sayılamıyoruz.Kimse aklı ile kendisine kazandığı şeyleri Yaradana pas atarak sorumluluktan kurtulmasın.Bunlar benim şahsi düşüncelerim.Şekillerle uğraşanlar,öze yani kalbe inemeyenler maalesef bu imtihanı başarı ile geçemeyeceklerdir.Sevgi,her türlü sevgi imanımızın en başında geliyor.Bu nedenle sizi tebrik ediyor başarılar diliyorum.
Aklımın sınırlarında
Dolaştım bir müddet
Bazen onu zorladım
Bazen aklıma yenildim
..............................
Düşündüren bu şiiri okudum... Daha sonra altta belirttiğiniz açıklamayı okudum...
Hep hümanist bir yapım vardır derim ya... cahillik işte bu olmalı... şimdi baktım ki hümanizmin bir başka açıklaması da varmış...
Ben sadece insan sevgisini alıyorum... insancıllığı...
Diğeri.. asla ve haşa.. tövbe diyorum...
Teşekkürler iyi yürek. Bak şiir yazarken bir konuda da bilmeyenlere bir şey öğretmiş oldun...
Yüreğin dert görmesin Mehmet Abi.
Kutlarım
Saygımla
Aklımın sınırlarında
Dolaştım bir müddet
Bazen onu zorladım
Bazen aklıma yenildim
BUGÜN YİNE DALMIŞSINIZ GÖNLÜNÜZDEKİ SELE VE DÖKÜLMÜŞ YİNE İÇİNİZDEKİ AKLINIZIN SINIRLARI İÇİNDE KALAN DÜŞÜNCELERE. KENDİNİZE ÖZGÜ ANLATŞINIZLA SONUNA KADAR OKUTTUNUZ GÜZEL ŞİİRİNİZİ. KUTLARIM.SAYGILARIMLA..CENGİZ ÇETİK
Yaşam yaşamaktır sevgiyle
Paylaşımdır hayatı kalbinle
Sahip olmaktır akıl denilene
Amacın gerçeği görmekse
Bir gün sessizce vahyi dinle
Eyvalah üstadım eyvallah ne güzel veciz ifadeler bunlar şiiri nisan yağmurları gibi okşamış yüreğinize ve kaleminize sağlık
Ahmet AKKOYUN
Bilgilerin özündeki sırra
Sırlar aklın sınırlarından uzakta
Bilgilerin sırrı sadece Tanrı’da
Bu uzun şiirin özeti gibi duruyorlar değil mi? Üstadım, yanıtlayamadığımız sorular karşımızda hep soru olarak kalıyor.Aklın sınırlarını ne kadar zorlarsak zorlayalım bu sorular dimdik karşımızda duruyor. Saygılarımla.İlhamınız bol olsun.(10)
TÜM YORUMLAR (9)