Kaşların düşecek üstüne
gözlerinin.
kirpiklerin eksilecek -
göreceksin.
saçların ağaracak bembeyaz
kalacaksın.
Düşlerin bitecek üstelik
yalnız kalacaksın
ölünce hayallerin susacaksın
sanki hiç yokmuşum gibi
davranacaksın.
O sabah beni hatırlayacaksın
başıma geleceksin
geçip gideceksin
ellerini birleştirip üstelik ağlacaksın
yıllar sonra anlayacaksın.
Bugün günlerden pazar.
Oysa ne günler di
beklerdim seni
mahalle bakkalının önün de
altısında sabahın.
her gün pazar olsun isterdim
tatilini okulların
her pazar kapıya çıkardın sen -
teslimdim gözlerine
ele güne karşı üstelik.
Pazartesi sendromu derler di buna
ben günleri sayar takvimleri -
sabahtan yırtardım
her gün pazarı beklerdim.
şimdi dünyanın bütün
pazarlarını sensiz geçiriyorum
mahalle bakkalının önündende geçiyorum
eksilmişmi diye bakıyorum geriye
senden kalan izler bir tek bende
sanki yormuşuz bu şehri de.
Mektuplarımı aldın mı?
bilmiyorum.
bütün kış sana yazdım
üstelik donarken ellerim
çok geçtim herşeyi de geçtim.
Bugün günlerden pazar..
Hasan KahyaKayıt Tarihi : 16.1.2014 01:09:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!