- S’nin umuda yolculuğu*
murdar bir bahar sevinci yapışıyor döşüme
“gitsem” diyorum alıp başımı
denizi özlemişim
tomura vurmuştur fidanlar
güruh henüz inmemiştir kumsala
kim bilir
belki unutulmuş bir tekne bulurum
kudurgan ağrıları unutur
tutunup bir albatrosa
denizin koynunda uyurum sonra
eski dostlar hayata gücenik kaldılar
karanlık koylarda
şurada
burada
birinin elinden tutar da belki
“ısıt yüreğimi, yoruldum ırgatlıktan” derim
buzlarım çözülür
güneşi yakalarım yıkanırken sularda
azık torbası boş şimdilerde
çingene saza
dağarcık oka küs
kulaklarım kirlendi dayanamıyorum!
arkada bırakıyorum sağır koyakları
ateşe verdiğim ongun yamaçlarla
bozkır tükendi çoktan
ruhum çalı çırpı
usandım alesta durmaktan marazî seslere
temiz bir yuva arıyorum
güller dikeceğim bahçeme
kaldı mı dünyada böyle bir yer!
unutulmuş bir tekne bekliyordur ola ki
tut elimi, vur beni azgın sulara
bakarsın tuzlu su merhem olur yarama
ah deniz!
ne temiz kokardın sen
hükmüm sana düşüyor bugün
durma bir albatros gönder bana
(22 Mart 2004)
(*) (21 Mart 2004, saat 24:00’te kalkan bir otobüsün ardından…)
-Güle güle sevgili arkadaşım, yoldaşım, dert ortağım ve manevi kızım. Albatrosu bulursan, benden de selam söyle….
Kayıt Tarihi : 22.3.2004 22:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Tebrikler ve teşekkürler
Mim Kemal Ertuğrul
TÜM YORUMLAR (5)