Günlerden Alaca Karanlık

-Nasılsın? İyi misin?
İşin aslını söyleyecek olursam;
Nasıl hissettiğimi bilmiyorum...
Peki nasıl hissetmeliyim?
Kimsenin verebilecek bir cevabı olduğunu düşünmüyorum...

Hissettiğim bir şey var...
Nasıl özlüyorum bir bilsen...
Farketmeden öyle yerleşmişsin ki hayatıma
Harfler, heceler, kelimeler, cümleler,
Bilirisin konuşmayı severim...
Ama artık konuşmak istemiyorum...
Çünkü korkuyorum;
Cümlenin yanlışlıkla Sen'inle başlamasından ya da bitmesinden...
Suskunluğum, durgun olşum hep bu yüzden...

Bitti diyorum, geçti...
Aslında geçmedi hiç bir şey...
-Peki, geçecek mi?
Öyle diyorlar...
Herkes yüzümdeki gülümsemeye aldanıyor,
Belki de öyle sanıyorlar...
Oysa ben her gün sana gidiyor senden dönüyorum...
Bilmiyorlar...
Bilmiyorsun...

Evet bu gün günlerden belirsizlik,
Karasızlık, nasıl hissedeceğini bilememenin karasızlığı...
Bu gün günlerden...
Aslında her gün aynı...
Ve yine bu gün günlerden;
Alaca karanlık...
Beklenen ise hep aynı...
Elbet birgün, gün doğacak...