Bugün de Özledim Şiiri - Mehmet Zafer

Güneş bu gün de cömert,
Kenti baştan sona aydınlatıyor.
Kuşlar cıvıl ötüyor ağaçların dallarında,
Güvercinler takla atarak süzülüyor gökyüzünde
Bulutlara nispet edercesine
Dalıyorlar aralarına,
Gözden kaybolup sonra yeniden çıkıyorlar.

İnsanlar bir aşağı bir yukarı gidip geliyor.
Sokaklar alabildiğine kalabalık.
Rüzgar, ağaç dalları arasında ıslık çalarak esiyor,
Yapraklar koro halinde
Özlem şarkıları mırıldanıyor.
Penceremden seyrediyorum etrafı
Umarsızca…..

Mahallenin küçük beyleri!
Minik prensesleri!
Ekmeklerini almışlar fırından
Evlerinin yolunu tutuyor.
Haylaz minikler sokakta top oynuyorlar.
Mahalle esnafı kepenklerini açıyor bir bir,
Bakkal müşterileriyle hasbıhal ederken,
Manav dışarıda sebzelerini diziyor yine.
Gazeteci çocuk abonelere gazetelerini bırakıyor,
Erken dağıtmanın telaşıyla
Yükleniyor bisikletinin pedallarına.

Yasladım başımı pencereye,
Yine kokunu istedim rüzgardan.
Yine sensiz yarım yamalak döndüm odama.
Bu gün de bir başka yaşadım hasretini.
Bu gün de özledim.
Bu gün de özleminle yandı yüreğim! !