Bu Gün De Akşam Oldu...

Bu gün de akşam oldu
Yorgun kanatlarında kuşların
Bu gözlerini görmediğim kaçıncı gün
Bilmem yüreğimde solan
Kaçıncı mevsim...
Kimsenin haberi yok içimdeki talandan
Sustukça beynimde büyüyor hasretin
Sustukça içimde gemiler yanıyor
Ve dönüş ihtimallerinin boynu bükük
Karanlığa suretimi kazıyor gözlerin
Gece her çöküşünde omuzlarıma
İçimde bir şeyler soluyor
Çiçeklerin boynu bükük
Yıldızların hepsi yaralı
Ve hala aynı saatte ötüyor bahçedeki kuş
Ama
Yoksun yanımda...
Bu yalnızlık bana fena koyuyor...

Bilmem şimdi ne yapıyorsun
Hangi yalanın peşinde düşlerin
Hala her ayrılık şarkısında ağlıyor musun?
Yoksa sen de yüreğindeki ateşle
Yanıyor musun?

Bu gün de akşam oldu
Yorgun uykularında İstanbul’un
Satıcılar çoktan topladılar tezgahlarını
Evin yolunu tuttu tüm sevdalar
Sen hala çarşaf gibi serilisin denizin üstüne
Hala bütün sokakları sen aydınlatıyorsun
Bu şehirde ne varsa senden kalan
Hepsi ağlıyor ardından
Yürüdüğüm yol
Isındığım güneş
Her şey seni anlatıyor...
Bütün meyhaneler seninle dolu
Dokunduğum her kadehte dudaklarımı yakıyorsun
Bütün kadınlar senin gözlerinle bakıyor
Bütün dilenciler seni dileniyor
Oysa cebimde bozukluk da olsa
Bir kuruşluk mutluluğun yok
Bendeki sen bana yetmiyor
Ve bu yoksulluk bana ağır geliyor...

Kiliselerinde sana yalvarıyor insanlar
Yolların hepsi sana çıkıyor
Kiminle konuşsam aklımda sen
Kiminle karşılaşsam seni soruyor
“İyi” diyorum
“Selamı var...”
Evin içi sana getirdiğim selamlarla dolu
Yüreğimse hasretinle...
Bu hasretler bana ağır geliyor...

Bu gün de akşam oldu
Sevda bilmez oyunlarında çocukların
Bu sesini duymadığım kaçıncı gün
Bilmem kaçıncı ayrılık
Tam söküp atmışken yüreğimden seni
Bir şarapnel gibi gelip gelip saplanışın niye
Defol git istemiyorum artık seni!
Kokmuş bir yürekse derdin
Söküp atacağım önüne bir gün
Yaralı sevdana saracaksın sonra cesedimi
Alıp yangınına götüreceksin
Bu ayrılık bana ağır geliyor...

Elini tuttuğum kimse sen değil
Koynuna girdiğim sevdalar yalan
Yalan söylüyorum bu şehrin tüm kadınlarına
Hepsinin dudaklarında seni öpüyorum
Hepsinin saçlarında seni kokluyorum
Hepsine seni sevdiğimi söylüyorum
Ve bil ki benim gül yüzlüm
Bu yangınlar beni fena yakıyor
Kimse anlamıyor halimden
Sustukça beynimde büyüyor hasretin
Bunu bir tek sen anlarsın...
Bu sensizlik bana kahır geliyor

Bu gün de akşam oldu
Yorgun ağlarında balıkçıların
Her geçen gemi seni götürüyor
Uçan her kırlangıç sana göçüyor
Sen beni yoruyorsun
Ben şarkıları
Başımdan gitmiyor hasretin
Bu şarkılar beni fena tüketiyor
Bilmiyorsun...
Oysa ölüm olsa sen değil miydin “gelirim” diyen
Daha dün omzumda ağladığın yaşlar kurumadı
“Seni ölene kadar seveceğim” diyen kimdi?
Bu yalanlar bana ağır geliyor
Görmüyorsun...
Oysa çaresizliklerin içinde değilim
Elimde altın anahtarı bütün hayallerin
Ve ben bile bile çekip gideceğini
Açıp girmiyorum o rezil kapılardan
Zehir zemberek geceler batsa da tenime
Seni sormuyorum anılardan
Çünkü sende biliyorsun gül yüzlüm biliyorsun
Bu iki yüzlülük bana ölüm geliyor

Bu gün de akşam oldu
Yanan bakışlarında ayrılığın
Bu kaçıncı düşen yaprak
Bahar bilmez dalımdan
Bu yitişler bana sağır geliyor
Beni en çok sen saklarsın
Bir de yanan uykular biliyor
Söyle daha ne istiyorsun benden
Dört yanlışın bir doğruyu götürdüğü sınavlarda
Bir yanlışa kestik bu aşkın hükmünü
Artık ne yana gitsem çare ölüm
Kimi sevsem sen değilsin
Taşları kum eden rüzgar gibi
Al savur yüreğimi sevdanın çöllerine
Bu talanlar beni benden ediyor
Yüreğimin her yanı mayın
Kim yaklaşsa can veriyor
Ve her mezar bir ölümü aklarken
Benim yüreğimdeki cesetlerden
İğrenç kokular geliyor...

Gel artık üzerime ey sevgili!
Gel artık topunla tüfeğinle
Terinle,
emeğinle,
etinle!
Gel de görelim hesabını bu aşkın
Ve bu meydanda kalsın yenileni
Bu üç kuruşluk sevdanın...
Bu savaşlar bana oyun geliyor!