Bu Gün Ay’ın Yedi’si, Yedi Sema Ve Yedi ...

O hep YEDİlerde geldi ey gönül.
Ona isim verme…!
Ve hep YEDİler ile gitti.
Ardını arama…!
Doğmadan ÖLünür mü?
Yaşamadan BİLinir mi?
Gün bu gündü ve bu gün açıldı yedilerdeki semalar,
Bahr-ın derinlerinde bulundu harabeler.
Tüm sadr-ı virane sinelerde acı bir mazi vardır,
Her Bahr-ın batık harabe gemilerinde küplerce inci vardır.
Gemileri delip batıran o ağır yükte bilinmez hazineler vardır.
“Be”nin altındaki NOKTA da gemiyi delen bir sır vardır.
Yaşamadan BİLinir mi?
Çektim sahildeki o batmaz koca gemileri Bahr-ı bi Payana,
Yerlerin göklerin yerini değiştirdim tam Bahr-ı ortasında,
Sur’a üfledim savurdum dalgaları, estim tufanlarda,
Saçıldı her yana çığlıklar dualar, Bahr-a batan canlarda.
Sadece “güven”de olanı yuttu Yunus, ve taşıdı OL arz’a,
Ah O bahr var ya O bahr..!
Bilinmez Zan-ı Teşebbüs tür,
Kimi dalgalarına küstü, kimi derinlerine daldı,
Sonra Dalgalar duruldu, gün açıldı ve Şems saçıldı,
Yine de Arz dan Hakikat NUR’una yedi engel vardı,
Şems’in safi ışığı yedi semanın engeline takıldı.
O Yedi nefs Şam’dan geldide Şems’in Bahr-ını deldi.
Değerini ne bilsin, neylesin Arz Arş’ın safi sırrını…
Arz, Şems’e olan aşk’ı yüzünden unuttu Arş’a muhtaçlığını…
Bir perde oldum ben safi kullara, bir ilah veya bir tanrı.
Aklı fikri bende kaldı, görünmez ona Hakk, benden gayrı.
Evet ben bir perde oldum aşığa, zamanında gitmek için,
Kalbime yazdığın şiirleri destan ettim ey gönül..! ,
Oğuz’un kitabelerinde bile yazmadı anlattığım aşkın sırrı,
Anlatılmaz bir mazidir Zülkarneyn’in özümdeki Hadid fermanı.
Sen de ol ey deli gönül.. Yedi fermanı ol cihanın..
Dinle bir yol anlatayı Ar’af vadilerinin sırrını sana;
O, kalbimi delen bir ok ki, küheylanım taşıdı beni Macar ovalarına..
Orada buldum Horosan harabelerinin incilerini ey gönül..
Sarp dağlarda ve yedi tepedeydi Nur’umun dalgalanan sancağı..
İki bahr-ın birleştiği yerdeydi aşkımın yitiği..
Bahr-a fırlayan ölü balığın derdi Yuşa dan sorulmaz ki.
Zan ehli durmadan HAL’imi bir şeylere benzetti,
Mısır’ın şeytanilerinden değil, Sümer’in Rahmanilerinden sor beni…
Circis zannetme beni, alakam yok Zaloğlu Rüstem ile,
Helios a sorma beni, Temmuz’un yağmurlarında ıslan benimle,
İsa’ya benzetme beni geçtim dördüncü semayı babam İdris ile…
Sirius, Orion ile buluştuğu anda Dilbet’in makamıdır yerim.
Ben oradaydım ey gönül..! İsmim bilinmezken, kim bana isim verdi ki,
Hazır olduğum anda buğdayımdan ekmek yaparak etimi yemedin mi…
Bahr-ımdan kopardığın üzümden şarap yapıp kanımı içmedin mi..?
Ne çabuk unuttun beni…
İki cinsiyetli Yılan mı kandırdı seni,
Göremedin mi Samuel’deki Lilith’i, Lilith’deki Samuel’i…
İyi ve kötü’tü bilmeden yaşadım safi Ferdiyyet ile,
Bana iyi ve kötüyü anlatma, o yılanın bilgisinde,
İblisin bilinmekliğidir iyi ve kötü farkını bilmek,
Onu bile tanıdın öğrendin de beni hala bilemedin.
Hazır olmadan hala adımı merak edersin…
Ay ikiye bölündüğünde kalbimde yarılmıştı, oradaydım görmedin mi?
Zühre duası ile akşam aşk, sabah savaş oldum hissetmedin mi?
Kim bilir..? Belki bir gün…
Belki bu sevda kalbime biz ile dikildi babam Enki ‘nin eli ile,
Ve açıldı yedi kapı, geldi ayrılık vakti…
Aynı karanlığa batan güneş gibi..
Karanlık gönlüne yansıyan aydınlığım sana bir dert oldu şimdi..
Şems’in sevdası bin Mevlana’yı kaplar olmuş ki anlatayım da dinle bi…
Ey sevgiye hasret ama sevgiye düşman iblisin AŞK’ı…!
Aşk’ından öyle korktum ki, dilim LAL oldu,
Anlatmaktan öyle bıktım ki, GÖNLÜM dar oldu…
Sen bu mizanı anlamadın KABEm sana hep tavaf oldu…
Oysa ben Kabe’nin içindeyim, tavaf yollarında değil,
Kıble adım oldu da şeklimden göremedin.
Ey YEDİ nefs…! Ey YEDİ sema…!
Sen Nur’u engelledin, gözleri a’ma ettin…
Ey yedi başlı canavar..! Neredesiniz.. Haydi gelin..?
Tez gelin nefsin şehri, Şam diyarından,
Bekletmeyim Babil’in sinsi Marduk tanrısını.
Haydi gelin size sorcaklarım var, canımı almadan…
Temmuz’un sıcağında Hazır’ım haydi gelin..
Helios’u da alın gelin, sorularıma cevap verin.
Doğmadan ÖLünür mü…?
Yaşanmadan BİLinir mi…?
Ey aslındaki hakikati bilmem ne olan KUL…!
Senin bayramındır sevin, gayrı harab oldu bu KUL…
Beni bildin mi…?
Musa’nın asası gibi İKİ’ye yardın Bahr-ı,
Bahr-ımın içinden çıkardın kopardın kalbi,
Mecma-ül Bahreyn’de ZAT’ımdan aldın OL aklı,
Neden ilah edindin, neden Aşk’ın ile benden nefret ettin, şimdi...
Oysa sadece bir GÖNÜL kelamı idi safi sözlerim,
Senin için yarılmış Bahr-ı yine BİR eylerim.
Gayrı gitmeliyim…
Gün bu gündü, açıldı semalar Bahr-ı A’ma ya,
Bu gün doğdum ve bu gün ÖLmektir niyetim,
ELİF’te gördüğüm yedi NOKTA’yı Bahr-ı A’ma bildim,
Gayrı bana ne bir isim ver, ne de ardımı ara…
Ben hep YEDİlerde geldim...
Ve hep YEDİler ile gittim…..
GELDİM… GÖRDÜM… YENDİM…

Selam Ola gönlünüzdeki Muhammed Mustafa’ya…
Selam ola bahr-ı harab eden ol gönüle…
Sırr-ı Sırrullahın TAMAMına SELAM OLA…!

*BAHR-I HARABE*
07.02.2011 - 07.02.2012