Bu Gün Ay’ın 23 ü Şiiri - Zekeriya Çavuş

Bu gün gözlerimden yaş indi kendiliğinden
Neden diye sordum soruları kendiliğimden
Anımsadım ki o acı yaşlar ebediyetliğinden
Takvimden düşmüş bir yaprak daha destesinden – Bu gün Ay’ın 23 ü

Ölüm ayrılık değil yaratana kavuşmaktır
Cismin çürüse de ruhunu ferah tutmaktır
Kederlenip dertlenince doyasıya ağlamaktır
Takvimden düşmüş bir yaprak daha destesinden – Bu gün Ay’ın 23 ü

Ölüm fani dünyadan göçmek sevdiğinle buluşmaktır
Ebediyetinde yaralı kalbin derinliğinde hatırlanmaktır
Cennet bahçesinde güller içinde meleklerle dolaşmaktır
Takvimden düşmüş bir yaprak daha destesinden – Bu gün Ay’ın 23 ü

Varıp sormak lazım dünya emanetim ne halde diye rabbime
Dirilip söyleyebilsen babacığım cennette bakıyorum kendime
Bazen aniden hüzün çöker yorgun düştüğüm günlerde üstüme
Takvimden düşmüş bir yaprak daha destesinden – Bu gün Ay’ın 23 ü

Gün aşına dünya meşgalesi akşam olmakta iftar vakti yaklaşmakta
Hep yemeği yemek isterdin ablan kardeşlerinle bir arada mutfakta
Acılar içinde süzüm süzüm olmuştun kaç yıl dönemediğin yatakta
Takvimden düşmüş bir yaprak daha destesinden – Bu gün Ay’ın 23 ü

Zaman ne çabuk geçmekte günler ardı ardına aylar arkasından
İçindeki hayat özlemiyle arkadaşlarına el sallardın balkondan
Korkuyorum babacığım derdin tutamlar kopunca saçlarından
Takvimden düşmüş bir yaprak daha destesinden – Bu gün Ay’ın 23 ü

Belki vardı çaresi yokuşa mı sürüldük tedavilerinde ilaçlar ezberinde
Kem sözler hiç çıkmazdı ağzından acılarının iliğinde dertlendiğinde
Rabbim bilir elbette yanlışları alacaksın haklarını hakk düzeninde
Takvimden düşmüş bir yaprak daha destesinden – Bu gün Ay’ın 23 ü

Z. ÇVŞ
Teaching Assistant Researcher, Writer
[email protected]
Düzce 23.07.2013 – 15.00