Kavrulmuş toprak gibi,
İçim yanıyor bu gün.
Gökte uçan turnalar kadar,
Uzağım sana sevdalım.
Ellerim,
Karanlıkta yanan bir mumun ışığı gibi,
Tir tir titriyor.
Ne kadar engel olsamda,
Durduramıyorum.
Kurumuş toprak gibi,
İçim yanıyor bu gün.
Kalbim,
İki değirmen taşı,
Arasında kalmış buğday tanesi gibi,
Eziliyor gün be gün gülüm.
Gözlerim sonbaharda solan,
Yapraklar gibi solgun.
Ne yapsam, yeşertemiyorum.
Kurumuş toprak gibi,
İçim yanıyor bu gün gülüm.
Senin gittiğin gün,
Bu gün gülüm.
Kayıt Tarihi : 8.3.2006 17:46:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Halil Aksoy](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/03/08/bu-gun-29.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!