Bu gün! Şiiri - Zümrüdü Anka

Bu günün yağmuru ile ıslattım sesimin tüm tellerini.
Tam da bu gün doyasıya söyledim şarkılarımı , türkülerimi.
Tam da bu gün yaşadım tüm isteklerimi.
Denizin kokusuna,
Rüzgarın hızına bıraktım isteklerimi.
Vurdum dibine dibine sözlerin.
Dedim olsun seninde dönüm noktan bir yerde.
Kaz toprağın altına alıp gitmesin suyuyla , toprağına.
Sadece göz yaşın değmesin dünyaya.
Dök ne varsa heybendeki saklı hazineyi.
Savaş korkularınla.
Diyebil canını çok kötü yakarım diye.

Diyebil canım çok yanıyor diye.
Tütüyor dumanı ciğerimin.
Zeynebe gidememenin acısını dile getir bir defa daha.
Sonra gönder ona tüm huzurlu dualarını.
Dön dünya ya ve iste.
İstemeyi bil bir defada dönsün bir kereliğine senin için dünya.
Aa ne diyordum.
Tam da uzatmıştım yine dar ağacına boynumu.
Tam da yitirmiş , yorgun düşmüştüm bir çare.
Bu gün yine ilk gün ki gibi.
Bugünde çıkardın yüreğimdeki depremin fay hattını. Gösterdin yolunu.
Yürürüm bir zaman daha varlığının gücüyle ayakta. Sırtını dönsen ne fayda Bugünüm de yanına çağıranım. Zor anımı bilip koşanım.
Bugün yine ilk gün ki gibi Birgünüm.