Bu gün n'için hüzünlendiniz?
Söyleyin! Susmayın!
Eyy, insanoğlu!
Bu gün n'için ağladınız?
İçinizi ne yaktı?
Canınızı acıtan neydi?
N'olur susmayın, söyleyin hadi...
Bulamadığın kahvaltı sofrası mı?
Yoksa o sofraya düşen ateş mi?
Ne yitirdinde canın yandı?
Yüzünde hep bir burukluk...
Peki sebebi ne?
Söyleyin! Susmayın!
Acılarınız,
Hüzünleriniz,
Ne kadar gerçek?
Şimdilerde her şey sahte...
Kardeşi için bile üzülmüyor kimse!
Hatta üzmekten yana olmuş cemil cümle....
Anladım ki;
Ne bu kavga biter,
Ne de bu göz yaşı diner...
İnsanlar, insan olmadıkça,
İçlerinde sevgi barındırmadıkça,
Öğrenmedikçe kardeş gibi yaşamayı
Ve öğrenmedikçe "BİR" olmayı
Ne bu kavga biter,
Ne bu göz yaşı diner...
Kayıt Tarihi : 28.4.2018 01:18:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Zehra Çavdaroğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/04/28/bu-gun-182.jpg)
Ne bu kavga biter,
Ne de bu göz yaşı diner...
İnsanlar, insan olmadıkça,
İçlerinde sevgi barındırmadıkça,
Öğrenmedikçe kardeş gibi yaşamayı
Ve öğrenmedikçe "BİR" olmayı
Ne bu kavga biter,
Ne bu göz yaşı diner...
mısraları hakikat kokuyor.
bir olmalı diri olmalıyız :)
TÜM YORUMLAR (1)