Bu Gün... Şiiri - Mustafa Usta2

Kırk harami, kırk katırla görülmüş,
Bu dünyada hayat sürmek zor bu gün…
Tüm ülkeler kahpe ağla örülmüş,
Alevlenmiş, yüreklerde kor bu gün…

Adaletin kılıçları kırılmış,
Hakikati söyleyen dil dürülmüş;
Sahipleri öz yurdundan sürülmüş,
Vatanına dönüp bakmak ar bu gün…

Satılmış’ lar Ülke’sini biçiyor,
Çıkar için masum kanı içiyor,
Yılan olmuş dili zehir saçıyor,
İhanette türlü yollar var bu gün…

Her bölgeye bir sömürü kurmuşlar,
Perdelerin gerisinde durmuşlar,
Bizi, bizden biri olup vurmuşlar,
Gel de şimdi bu yarayı sar bu gün…

Yıllar boyu kimliğini silerek,
Adı Ali, Veli olmuş bilerek,
Toprakları dilim dilim dilerek,
Böl, parçala; tüm dünyada var bu gün…

Kan içmektir elindeki tek uz’ u;
Ne alçakmış bu Siyonist soysuzu.
Baharlardan bir tek çiçek mahfuzu,
Kalmamış ki, İslam yurdu kar bu gün…

Ne söylesem, hangi dalı sallasam?
Bahar diye kuzuları allasam,
Uyanır mı birkaç çığlık yollasam?
Uyku derin, horultular gür bu gün…

Çok uyudun, gözünü aç ey gafil,
Müslümansan bu olaya az eğil,
Allah için kimler düşman bunu bil,
Yeter artık bu defteri dür bu gün…

İyi düşün, nedir bunca ittifak,
Aynı safta, kim kiminle iyi bak;
Zulme boyun eğmemeli bu toprak,
Son kaledir, yıkılırsa gör bu gün…

Az dedimse biraz düşün ekle sen,
Bölük bölük yollarını ‘’Tek’’le sen;
Ya da otur kıyameti bekle sen,
İstersen de ele kına sür bu gün…

23 Şubat 2015 Mustafa USTA