Yağan yağmurlara bakıp insanın şair olası geliyor. Ama ne gerek var şimdi iki damla düştü diye, Fırtınalar koparmaya, her yer sen olunca, Her satır sen diye başlayınca, Buruk olan havayı dahada germeye, Baharlar küsmüş bize, Güneş doğmuyor diye. Metiyeler dizmeye. Zaten biliyor İstanbul, sensiz bahar olmayacağını. 29-05-2012
Aynur KılıçKayıt Tarihi : 31.5.2012 20:30:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!