Bu gün Şiiri - Rukiye Kul

Bu gün yabancı bir elde sarmalandı ellerim,
Senden kalan boşluklar üşüdü avuçlarımda…
Yumdum gözlerimi omzuna yaslanırken başım,
Senmişsin gibi huzurla daldım uykuların en güzeline.

Sarsılan otobüsle uyanan düşümden düştün,
Yabancı bir göz gülümsedi seni arayan ırak bakışlarıma,
Sustum…
Mahzun bir hüzünle eğdim başımı yerlere.

Senimi aldatıyorum?
Senden çok kendimi mi?
Her şeyimken hiçbir şeyim kadar yabancı giden
Senimi aldatıyorum?

İsmin döküldü dil ucuma, yutkundum defalarca,
Adın yakışmıyordu artık dudak kıvrımlarıma.
Bu gün sana hiç benzemeyen bir çehrede buldum mavilerimi
Arındı ellerim el izlerinden,
Yıkandı gözlerim yalan seyirlerinden

Bu gün yabancı bir yürekte atışımı seyreyledim.
İçimde bir yaranın kabuğu kopmuşçasına kanıyorum,
Kumlara yazılmış cümleler gibi dalga dalga silinişine…
Ne sevenin var artık, nede gelmeyen gelişlerini bekleyen.

Bu gün kangren olmuş senli yanlarımı kesip attım
Yabancı bir limandan en derin dehlizlere…