Bu gün eylül, günlerden onikisi ayın,
dökülürüm bu gün durmaksızın..
Sayfalar güvercin olur ak beyaz.
Hüzün dolar, yalnızlık basar içime.
Her eylülde, oniki eylülde olduğu gibi.
Sabır taşar, kimlik yok olur,
acılar renk, karabasanlarsa leke içimde.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Eylül'ün kendisi şiir sanki...
Ne çok şey barındırıyor ve ne çok şarkı söylüyor ..
Her makamdan...
Ama galiba gene de en çok hüzün yakışıyor ...
12 sinde 12 den vuranların lanetlenmiş yüzünü saymazsak ...
Kutluyorum, saygı ile ...
Bu gün eylül, günlerden onikisi ayın,
dökülürüm bu gün durmaksızın..
Günde tam beş kez giderim bu dünyadan
Ağaçlar kuşlarla konuşurum
Semaya dalar gözlerim
Sonra bir ses le gelirim kendime
Anne.........
Sonra düşerim yere bulutlardan,aniden...
Kutlarım yazan yüreği.kaleminiz daim olsun.saygılarımla
mevsimlerden hazan aylardan eylül ise sevdalar bir başka yazılır yaşanır..sevgiler
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta