Kardan sanki ellerim, korkarlar tenine dokunmaya,
Bir dokunsalar bilirler eriyecekler oracıkta daha…
Biz hiç veda etmeyeceğiz birbirimize…
Aşk, karanlık bir odada loş ışık gibi sızarken damarlarımıza
Ben hoşça kal kelimesini bile sürmeyeceğim ağzıma…
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta