Bu Gözler Hep Ağladı Şiiri - Ayten Özgün

Seninle birlikteliğimize kurmuştum dünyamı,
Seninle bezedim gönlümün aşk bahçesini.
Sabırla hep yollarını bekledim
Esen güzgarlara haykırdım feryadımı.

Acı çekmek nasılmış sende bir tat istedim,
Uykusuz ve yorgun adımlarımı,
Hayalinin izinde,hep sana sürükledim
Hatırladıkça sızlar yüreğim.

O haşin sert bakışlarını ,
Ellerimi tutup okşayışlarını,
Canıma can katışlarını,
Ben seninle yaptığımız sohbetleri özledim.

Yazdım çizdim şeklini,
Kimseler görmeyecek,kimseler bilmeyecek,
Şarkılarda şiirlerde anlatacağım seni,
Yüreğimde saklayacağım seni.

Ağır,ağır gün dönerken geceye,
Gökyüzünü kara bulutlar sardı.
Ne geceyi ne güneşi istemiyorum
Ne yıldızlar lazım bana nede gökyüzü.

Sence aşk ne demek,
Yürek kor gibi yanar
Bu aşıkların yüzü rüya’da da gülmez
Nasılda özledi bu yürek seni.

Sen aşkı ne sanmıştın’ki,
Bir kalp’ki yanar için,için
Beni düşünme diyorsun amma,
Hayır gelmez diyorsun benden sana.

Tenini okşamak geldi içimden,
Diz çöktüm oturdum dizin dibine ,
Dokunmak istedim narin tenine,
Dokunamadım...

Sözlerin ciğerimi dağladı,
Bu gözler gece gündüz ağladı.
O kadar yakınsın’ki bana
Bir o kadarda uzak.

Ha geldi,ha gelecek diye düşlediğim sevgili,
Hiç susmadı kapımda’ki ayak seslerin.

Ayten Özgün

Aşk Şiirleri