Bu gördüğün insan ben değilimki..!

bu bördüğün insan ben değilimki...
aşkın yaktı yaktı...bir külü kaldı
bağrımda sulanıp,bin filiz atan;
sinemdeki gülün son dalı kaldı...

bakıyorum sanma...gözümde perde;
baykuşlar ötüşür o eski yerde
kırıldı mızrabım,dağıldı perde;
dinmeyen sazımın...bir teli kaldı.

uzatma elini,belki tutamam.
ne yorgan,ne döşek...olma,yatamam
gözyaşını verme; işte, yutamam
sararan yüzümün...bir dili kaldı.

alnıma çizdiğin derin yaradan
bölüp te alsaydın yarı yarıdan
yağmurlar yağardı... belki, buradan;
zakkumlar büyüten,şu sel i kaldı

geri dön...sayki hiç görmedin beni.
güneş de geç olur söner ya hani
ay doğsun...getirmez o geçen günü
kandilin ne yağı...fitili kaldı...