Bu Gönül Söz Dinlemiyor

Aşk Olsun
ben şimdi denizleri küçük ve dalgasız
deniz kıyıları sazlık
yeşilin tonlarının sergilendiği kasabada
tek katlı bahçeli evde tek başıma

'-Aşk olsun
aşkın nûr olsun'
bardaktaki canlı sudan
her yudum alışımda
“-Nûrun âlâ nûr olsun.” diyor
senin yerine
kanatları kırmızı siyah sarı
göğsü kahverengi kuş dalın ucunda

Çimler ıslanıyor önce
sonra güneşle etrafı duman kaplıyor
hayalimde şahlanan yağız at gözüküp kayboluyor
göz gözü görmüyor

Günü sergilerken güneş el sallıyor gökyüzünden
siyah benekli kelebekler uçuşuyor bahçede
yazın eli kulağında
baharın tadına doyum olmuyor

Ben şimdi lacivert bulutları seyrediyorum
çekirgelerle kurbağalar arya söylüyor
kavuniçi gecelerde
sessizliği bozmadan beraber

Bekletme gel emi
sensizlik ülkesi seni bekliyor
biliyorum dönmeyeceksin belki bir daha ama
bu gönül söz dinlemiyor
bu gönül söz
dinlemiyor.