Bir sabah'ın seheriydi düşmüştün yine aklıma
Güneş ufka yükseliyordu yavaş yavaş
Kuşlar nasibine kanat çırparken,
Vuslat treni , tüm hızıyla ilerliyor du.
Özlem dolu kavuşmalara
Yüzüme vuran yağmur rüzgarı mıydı yoksa ?
Sensizliğin acısı mı?
Eyy gönül.
Yetmedi mi çektiğin sabır zikri?
Ağla ağla da.. Dök şu gamı kederi.
Kaç gece mesela?
Kaç gece daha uyku girmeyecek gözüme?
Kaç güneş daha doğacak sensiz?
Kaç kadeh daha bitireceğim senin gelmeyişine?
Kaç Tel saçım, beyazlayacak sensiz geçen seneler de?
Bilmiyorum ve belirsizlikler içinde boğuluyorum.
Çaresi yokmu allah aşkına bu illetin?
Celladımsın sen benim buda benim zilletim.
Ağlarım ben yine bu gece soğuk duvara verip sırtımı.
Göz yaşımı hasretinle silerim.
Vurur kendimi gecenin karanlığına ,
Dizginlerim kendimi .
Derdimi basar göğsüme giderim bi hiçliğin içine
Ama unutma hiç affetmeyecek seni bu gönlümün sahra çölü hiç affetmeyecek
Kayıt Tarihi : 12.12.2024 04:23:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bir bekleyişin usanmışlığı....
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!