GÖZYAŞLARIM KURUDU ARTIK AKMIYOR
HİÇBİR ŞEY DERDİME DERMAN OLMUYOR
AH ETTİKÇE YÜREĞİME OKLAR VURUYOR
BEN BU GÖNÜL DERDİNİ ÇEKEMEZ OLDUM
HALİM GÜCÜM KALMADI BİTTİ MECALİM
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Şiirinizi
beğeni ile okudum
güzel demişsiniz
dilinize sağlık
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta