Bu Gönül Şiiri - Şerafettin Yıldız

Sebepsiz kuş bile uçmaz demişler
İster ise uçuran var bilir bu gönül
Yeter ki hederini alsın gönüller
Yetmeyeni yetiren var bilir bu gönül

Hederden murat karlı çıkmaksa
Geleceğe umut ile bakmaksa
Geceleri huzur ile yatmaksa
Her gece nöbeti var yatmaz bu gönül

İçin, için yanar gönül yangını
Baksa da yücelerden sever engini
Arar bulur ise eğer dengini
Çekerde kahrını yeter demez bu gönül

İster her gönül ’e bir kale yapsın
Çıkıp burçlarına Sancaklar diksin
Derman olacaksa eğer dertlere
Oluk, oluk akar gider bu gönül

Dinlemez İlahi fermandan başka
İstemez İlahi dermandan başka
Mashar olduğu gün İlahi aşka
Kanatsızda uçar gider bu gönül

Uzakmış yakınmış hiç fark eder mi
Dost dururken gönül ele gider mi
Hür olsun bir olsun gönüller yeter ki
Getirmez dostluğuna keder bu gönül

Şeref’im der muradım var Rabb’imden
Vade yetip gün düşmeden takvimden
Taviz vermem isteyerek ahd’imden
Ahde vefa vardır bilir bu gönül