Bu gönül sevgisiz yürekte hapis oldu.
Bunca yıl hasretle sensiz yanıp kül oldu.
Nerdesin ey sevgili, gel ver sevgini yaşasın bu gönül.
Yoksa sönecek ışığı kalmayacak gecesi gündüzü.
Seni seviyorum deyip, avutma beni.
Verdiğin söz üzerinden kaç mevsim geçti.
Seninle hiç bahar yaşamayacak mı? Bu gönül.
Yoksa ışığım sönüp hep hazan mı yaşayacak bu gönül.
Ey sevgili gel bu yüreğin güneşini söndürme,
Gönlümde açacak güllerin goncası sen ol.
Yoksa açmayacak mı sevgin yüreğimde çiçek.
Sönüp ışığım hazan mı yaşayacak hep bu gönül.
19.06.2012
Cahit KARAÇ
Kayıt Tarihi : 20.6.2012 09:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!