İnsan oğlu tuvaf,övünür durur,
Hep rüyalarım kurtlu koyunludur.
Gitti kötüye mi dolandı bu gönlüm.
Bacı soğandan acı,küllemişler sacı.
Sen sen ol çevirme kapından muhtacı.
Gitti kötüye mi dolandı bu gönlüm.
Ne yapsam ne söylesem hep hafife alır.
İnsan dediğin biraz olsun,arlanır uslanır.
Gitti kötüye mi dolandı bu gönlüm.
Söz dinletemedim, takatım kalmadı.
Korkular beni ürpertti anam ağladı.
Gitti kötüye mi dolandı bu gönlüm.
Koyunda kene,atta eğer oldum.
Hayatımın baharında sarardım soldum.
Gitti kötüye mi dolandı bu gönlüm.
İstanbul / 1999
Ali Kılıç KakizKayıt Tarihi : 20.5.2005 21:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!