BU GÖÇ YAMAN GÖÇ
“Servet Kabaklıya ithaf”
Bu göç yaman göç, içinde çığlığı
Çağlayanım gitti, “Servet”im gitti
Harput-Göllübağ’da, dal yere düştü
Ağlayanım gitti, hasretim gitti
Çileye tebessüm eden yüz onda
İçini dışına seren söz onda
Gönül ateşiyle yanan köz onda
Onda, sükût eden hayretim gitti
Bilge kişilerle, bir ömür boyu
Vakfetti yılları, arındı huyu
İlim-hikmet yolunda akarsuyu
Mevla’ya yöneldi, muradım gitti
Niyet, amel, istikamet bir olur
Hayır işlersen, ömür diri olur
Davaların gölgesi iri olur
Yürekten konuşan, gayretim gitti
Garipler konar, göçerdi yurdundan
Gonca gül olur, açardı bağrından
Elazığ, ses vermez bugün çağrından;
Çağrı, Hak katından “Servet’im” gitti.
Bedrettin Keleştimur
29 Ağustos 2015
Bedrettin Keleştemur
Kayıt Tarihi : 27.5.2019 17:05:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!