bu gidişin sonu yok, bu gidişin sonu ölüm,
bırak inadını dön bana ne olur gülüm,
demiştim değilmi sana sene blmem kaçta
sen başı buyruk çekip giderken
arkandan döktüğüm suya tükürüğünü eklemiştin.
seni o zaman nasıl seviyorsam hala daha öyle seviyorum,
bazen çocukların gelir park yerine,
onlara sana bakar gibi dalıyorum.
bu gün son defa geçeceğim kapının önünden,
gözlerimden akan yaşlar,sakallarımın arasında kaybolacak
başım bu sefer pencerene bakmayacak,
ve bir daha göremeyeceksin beni
bu aşık ışıklar içinde güllerle beraber kaybolup gidecek
ama sanma bitecek,
ahı ve gururu bu sokağı ebedi süsleyecek...
Kayıt Tarihi : 18.6.2008 11:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!