ne umuda,
ne vaadlere,
nede yarınlara,
ihtiyacım var.
son bir nefes alıpta,
şuracıkta yığılıverse,
bu genç bedenim,
kara toprağın kucağına.
diriltseler de,
sorsalar!
hiç gücenmem tanrıya,
bu gencecik yaşımda aldı diye,
beni yanına.
O bana seni verdi.
ya ben değil de,
sen olsaydın aldığı yanına!
ben nasıl dayanırdım bu,
yürek burkan acıya.
ne gençliğin,
ne de hayatın anlamı kalırdı,
o zaman,
bu çılgın çocuğa!
Kayıt Tarihi : 21.1.2007 23:49:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!