Bu gelen sen ol Şiiri - Ayhan Selçuk

Bu gelen sen ol ne olursun
Şu köşeden çıkan sen ol
Her köşeden ayak sesi geliyor
Her yerde bir uğultu, baykuş sesleri
Kurtlarla beraber çakallar av partisinde sanki
Tek tek sevgimizi kovalıyorlar sanki
Şah merandan beri sanki, sanki taç mahal e inat
Yollarımıza düşmüşler peşimiz sıra
Her çağda bizi aramışlar, her yerden bizi kovmuşlar
Bohçamıza yalnızlığı koyup ayrılmışız vatanımızdan
Yürümüşüz bilmediğimiz diyarlara
Her yere nam salmışız, her gönülde iz sürmüşüz
Korkular büyütmüşüz belli belirsiz
İstanbul a aşık Bosna gibi her an düşümüzde görmüşüz
Birbirimizde yaşam sürmüşüz habersizce
Bir sürü bebeğimiz olmuş sebebi hasretimiz olan
Kiminin adını ben koymuşum
Mecnun, Ferhat, can demişim
Kimine sen ad vermişsin
Leyla’ymış şirinmiş, masummuş
Hepsine senden bir nişan bırakmışsın
Her biri bizi taşımış bilmediğimiz ufuklara
Daha duymadın mı sevgili
Daha duymadın mı beklediğimi
Düşünüyorum da asırlardır bekleniyorsun
Yüzyıllara sığmayan bir arayış ki bitmedi

Ne gün karşılaşırız söylesene
Hz. Adem Hz.. Havaya kavuştu bir tepe de çöl ortasında
Bizim var mı bir günümüz
Bir vuslat türkümüz, seni, güzelliğini, sevgimi anlatan

Hep ağıtlar yaktık gelemeyecek olanlara
Oysaki
Sen gelecektin
Gelmeliydin
Unutmamak adına kavgalar ettik
Gözlerin uğruna ülkeler fethettik, bozgun bilmeden

Oysaki sen yine gelmedin
Bir selamın, bir sesin, bir nefesin
Rüzgara karışıp ta seni taşımadı soğuk odama
Güneş olup aydınlatmadı gözlerin
Ecelim oldu dudakların, her gece idamlıksın diyerek
Saçların büklü büklüm içine aldı mahkum etti tenine
Bu kadar sendeyken
Seni her an yaşarken
Sen yinede beni bilmedin, yine sen gelmedin

Yoksa, yoksa gelmeyecek misin
Bu kadar yolunu gözleyen varken
Ellerinde el oyası mendilleri ile bekleyen güzel kızlar
Sevda mısraları döktüren şairlerin varken
Masumiyeti dilenen bebekler,
Fedakarlığı sebil gibi içmek isteyen analar bekleşirken

Senin için dünyaya meydan okuyan bir hiç varken
Olmaz olamaz,inanmam inanamam

Şu gelen çocuk, bu masum kırlangıç
Şu ürkek güvercin, bu meleyen kuzu
Şu yıllardır rüyasında yavrusunu gören anasın
Ve sen şu ayak izindesin

Her gece koynuma aldığım yastığımsın
Yıldızlarsın ışıl ışıl beni aydınlatan
En sadık sessiz dostum gecesin
Loş sokak lambasısın
Sen güneşsin
Her gece sımsıcak üzerime aldığım ellerin gibi
Bil ki sen, bensin
Ve bil sen hep bendeydin
Hiç gitmedin ki