kanma yüreğim, bu gelen kış.
sanıyorsun ki düşler ağlıyor,
ne pencerende boy veren hurma
ne de vişnede asılı kalan son yaprak.
kızıllığının sarhoşluğudur aldatan seni
kanma yüreğim, bu gelen kış.
çaresi vardır kardeşim,
tipilerde kaybolan yıldızlar için.
kanma yüreğim,
alışmadın daha uzun karanlığa
sahnesi değil bu bir filmin
ve daha acıklıdır,
şimdiki fon müziğin..
kanma yüreğim, bu gelen kış,
sanıyorsun ki düşler ağlıyor.
Kayıt Tarihi : 28.11.2008 20:39:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Işık Ron](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/11/28/bu-gelen-kis.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!