Bu Gecelik Kal Şiiri - Ahmet Tarık

Biraz soluklan gidersin.
Bu amansız telaşın niye!
Ne ikram edeyim; ne içersin?

Hem şu sıra sokaklar
Hiç olmadıkları kadar karanlıklar

Biraz soluklan gidersin.
Yalnız ikimiz ayaktayız; tüm şehir uykuda
Bir yere mi yetişeceksin?

Hem şu sıra sokaklarda
Kol geziyor hayaletler
Bu gecelik kal burada
Sabaha evlerine çekilecekler

Biraz soluklan gidersin
Şunun şurasında ne kaldı sabaha
Sert bir kahveye ne dersin?

Hem şu sıra deli poyraz; yağmur, bardaktan boşanırcasına
Yıldırımlar uykusuz güzel kadınları kolluyorlar!
Hem şimdi gideceksin de ne olacak;
Islak ıslak
Saçların darmadağın
Yürüyeceksin...

Bir geceni feda et
Sabahın ilk ışıkları
Topuk seslerine boğarsın uykulu kaldırımları
Öyle bir gidersin ki
Seslerine;
            Bekleyen geliyor,
                    Sevmeyen gidiyor sanar
Öyle bir gidersin ki
Sürer mahşere kadar...